– Op stap in de eeuwige stad –
Reeks “achter gesloten deuren”:
Wie ten noorden van het centrum langs de Tiber wandelt en de Ponte Giacomo Matteotti oversteekt, kan er niet naast kijken: langs de Lungotevere delle navi staat een imposant palazzo met twee enorme zwarte ankers voor de gevel. Het was ooit de zetel van het ministerie van de zeemacht tot deze werd opgeheven als unieke identiteit.
Reeks “achter gesloten deuren”:
Op de rustige heuvel Aventijn, ten zuiden van het centrum, ligt Piazza dei Cavalieri di Malta. Op het plein staat meestal een rijtje toeristen aan te schuiven om door het sleutelgat van de toegangspoort van de villa del Priorato di Malta te gluren.
Reeks “achter gesloten deuren”:
In het historisch centrum, niet ver van het pantheon ligt Piazza di Pietra (steenplein). De naam van het plein is een verwijzing naar de indrukwekkende colonnade, het enige wat nog rest van de antieke tempel van Hadrianus, vroeger ten onrechte bekend als de tempel van Neptunus.
Reeks “achter gesloten deuren”:
Palazzo Pamphilj, vandaag ambassade van Brazilië, ooit familiepaleis van de familie Pamphilj. . In de zeventiende eeuw telde de familie een paus, vier kardinalen en vier prinsen van San Martino al Cimino e Valmontone.
Reeks “achter gesloten deuren”:
Bij de start van WO II laat Mussolini een bunker bouwen midden in het park villa Ada op zo’n 350 m afstand van de koninklijke villa. Zo kon de koning veilig schuilen tijdens de bombardementen van de geallieerden.
Reeks “achter gesloten deuren”:
Palazzo Firenze, vandaag zetel van Società Dante Alighieri. Ooit familiepaleis van de del Monte en woning van de Medici kardinalen.
Reeks “achter gesloten deuren”:
Area archeologico di S. Croce in Gerusalemme. Ooit een fraaie villa met tuinen, daarna privébezit van de keizers.
Reeks “achter gesloten deuren”:
Palazzo della Farnesina: zetel van het ministerie van Buitenlandse zaken met een fraaie kunstverzameling.